pagulan,pighati,pagluha

#### This is a poem I made for the rainy season! Enjoy!

Sa bawat pagpatak ng ulan,

Pagbugso ng hangin

Paglagas ng mga dahon,

Pagkalat ng karimlan,

Habang ang samyo ng hangin

Ay binabalot ng lamig

At ng kalunkutang di maipaliwanag,

Heto ako sa gitna ng ulan…

Nagiisa, nagiisip, umaasa.

Ngunit kahit anong dilim,

At kahit anong lamig

Kahit magisa kong tinatahak

Ang daan sa gitna ng ulan

Ng delubyo kung tawagin ng ilan

Ang dilim at ang lamig ng hangin

Ay perpekto sa king paningin.

Dahil sa gitna ng kahungkagan

At sa bawat pagpatak ng tila butil perlas

O lubid na kaybigat mula sa kalangitan

Samahan pa ng hampas ng hangin

Na itulak ko ma’y di ko maiwasan

Ako’y sasampalin, diwa’y gigisingin

At ang pwersa di ko kayang gupuin

Hanggang sa matakpan nito ang damdaming sinisikil.

Di nga ba sa bawat buhos, hampas, dilim, lamig

Itong aking luha at palahaw ay di na pansin?

Oh anong ganda at aking mga lihim,

Sa gitna ng bagyo, ng hangin, ng ulan,

Kasama nilang nakikimkim?

At sino nga ba ang makakakita,

Sino ba ang makadadama,

Sino ang makadirinig,

Na may isang kaluluwang ligaw tulad ko,

Ang nasasaktan, tumatangis,

Kung ang buhos ng ulan ang kanilang naririnig?

Ano ba ang laban ko sa pwersa na kalikasan?

Ako na isa lamang hamak na nilalang?

Isang tuldok na naligaw dito sa salibutan?

At habang ako’y magisa’t nagmumuni-muni

Di ako takot kahit kulog at kidlat ay nagdudumali

Pagkat sila ang kanlungan ko at kakampi

Tinatago, inaakay, inuunawa ang aking mga hikbi

Inaaring kanila ang aking mga palahaw at pighati

Hanggang sa matapos ag unos, dilim ay mawawala na din,

Mga bakas ng aking luha’y wala man lang nakapansin

Pagkat sinama na sila ng ulan at ng nagkalat na dilim.